Sonbahar..

Kiraz ağacım..Sonbahar geldi evet ama, senin yaparkarın dökülmedi..
hala ışıl ışıl çiçek dolusun benim nazarımda...

Papatyama

Bir akşam vakti..

Bazan insan karamsarlığa kapılıyor..
En çok da hayatını kritik ettiğinde belki..
Ve belli bir yaşa ulaştıktan sonra.
İnsanın tek ihtiyacı yemek içmek değil ki..
Birde manevi bir yanı var..Aslında o yanı çok daha önemli..
ŞiİRLER BU TARAFIMIZA HİTAP EDİYOR İŞTE..BU BELLİ..
BÖYLE BİR ŞİİRE RASTLAYINCA, ÇOK SEVİNİYORUM..ÜSTELİK İNSANIN RUHUNU GÜZELLEŞTİRMESİNİN BEDELİ, DAHA UCUZ..ONUN İÇİN GERÇEK ZENGİNLİK PARAYLA ÖLÇÜLMÜYOR..
.....................
Yazanın yüreğine sağlık
.............................

İsimsiz..

Şiir benim yazamayacağım kadar güzel..
Yazarın yüreğine sağlık diyorum..
......................
http://www.siirderyasi.com/resim/83038g6v174652.jpg
...................................

Şiirlerin efendisinden..

Uzun zamandır gelmedim sayfama..Ama bugün bu şiir aklıma, hemen sayfamı getirdi..
...............
http://i21.photobucket.com/albums/b272/Armoni_Melissa_2/birdosugok1.jpg
..................
Selamlar içtenlikle..
.............

MİHRİBAN

MİHRİBAN
Sarı saçlarına deli gönlümü,
Bağlamışım çözülmüyor Mihriban.
Ayrılıktan zor belleme ölümü,
Görmeyince sezilmiyor Mihriban.
Yar deyince kalem elden düşüyor,
Gözlerim görmüyor aklım şaşıyor.
Lambada titreyen alev üşüyor,
Aşk kâğıda yazılmıyor Mihriban.
Önce naz sonra söz ve sonra hile
Sevilen seveni düşürür dile
Seneler asırlar değişse bile
Eski töre bozulmuyor Mihriban
Tabiplerde ilaç yoktur yarama,
Aşk deyince ötesini arama.
Her nesnenin bir bitimi var ama.
Aşka hudut çizilmiyor Mihriban
Boşa bağlanmamış bülbül gülüne
Kar koysan köz olur aşkın külüne
Şaştım kara bahtım tahammülüme
Taşa çalsam ezilmiyor Mihriban
Tarife sığmıyor aşkın anlamı
Ancak çeken bilir bu derdi gamı
Bir kör düğüm baştan sona tamamı
Çözemedim çözülmüyor Mihriban
Abdürrahim Karakoç

Prizma..

Kiraz ağacım, seni biraz ihmal ettim..Hiç bahane bulmuyorum..
İnsan istese yapamayacağı şey yok değil mi??Açıkçası bu sorunun cevabını bilmiyorum...
Çiçek mevsimi geçti aslında..
Meyveler çıktı yavaş yavaş..Ama sana çiçek çok yakışıyor, kiraz ağacı..
Çiçekli olmak gerekiyor belki her daim...
İçinde insanın bir yerde hep bahar çiçekleri açtırması gerekiyor..
Hayat öyle , oyunlar oynuyor ki...
Bir prizmadan yansıyan renkler gibi..Her hareket ışığın rengini değiştiriyor..
Prizmayı elinde tutan güç mü kader acaba..Bu bilinmiyor..Aslında hayat o kadar çok bilinmeyeni olan bir denklem ki..O yüzden en büyük dehalar bile ki aslında en çok da onlar bir türlü çözemiyor...
.............................................